Monday, February 5, 2007

Great Ocean RD:عکس
هواخواه توام جانا و می​دانم که می​دانی
که هم نادیده می​بینی و هم ننوشته می​خوانی

28 Comments:

At February 05, 2007 8:58 AM, Anonymous Anonymous said...

تبریک میگم
واقعا میگم
عکسارو ورداشتم مریم خانوم
عالی بود/اصلا چطوره فتو بلاگ درست کنی
این اقیانوس حس دلگیری منتقل کرد

 
At February 05, 2007 7:16 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام خوبین
منم رضا ( سروخمیده) باز هم انتخاب شعرتون عالیه
هواخواه توام جانا و می​دانم که می​دانی
که هم نادیده می​بینی و هم ننوشته می​خوانی
ملامتگو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی
امروز برای اولین بار وقتی وبلاگتون را میدیم اسپیکرم روشن بود اهنگی که گذاشتید خیلی قشنگ و با احساسه
فقط حیف که نمیتونم عکسش راببینم و کامنت هم که طبق روال گدشته نمیتونستم بگذارم
راستی چرا از پشتیبانی بلاگفا استفاده نمیکنید فکر کنم هم کار کردن باهش راحتتره هم دسترسی به وبلاگ
ریادی حرف زدم ودخالت کردم
در مورد شعر خداحافظ نه از خودم نیست و اینکه چرا گداشتمش راستش من یه مدتی دسترسی به اینترنت ندارم و نمیتونم بیام فقط یه خداحافظی با دوستان بود که امیدوارم خیلی طولانی هم نباشه
خیلی ممنون که به من سر میزنید
شاد و سلامت باشید

 
At February 06, 2007 2:52 AM, Anonymous Anonymous said...

گردن ما از مو باریکتر.....

موفق باشید وپیروز

بازهم عذر میخواهم

"که از نگفتنش دیگ سینه میزد جوش"

 
At February 06, 2007 7:06 AM, Blogger **maryam said...

عزیزjjj
خوشحال شدم

 
At February 06, 2007 2:30 PM, Anonymous Anonymous said...

(بنام تو اي آرام جان )



عاشق با داشتن معشوق و يا با اميد آن ، خود را صاحب همه چيز مي بيند حتي اگر هيچ نداشته باشد و با نداشتن آن ، خود را صاحب هيچ نمي بيند حتي اگرش همه چيز باشد

وقتي هر صبح سفره ي دلمان را رو به آسمان مي گشاييم و زيارتنامه را روبروي چشمان پر آب مي گيريم و آنگاه كه دست ادب بر سينه مي گذاريم و سلام ميدهيم :

السلام عليك يا ابا عبدالله

و علي الارواح التي حلت بفنائك

در يك لحظه توده هاي بغض در گلويمان متراكم مي گردد و هواي دلمان ابري مي شود و هنگامي كه آسمان ديدگانمان در پيشگاه دلهاي سوخته باراني ميشود ، ناگهان ..... بوي خوش كربلا مشاممان را نوازش ميدهد




سلام و عرض ادب

پيام محبت اميز شما را دريافت كردم

ممنون كه حقير را قابل دونستيد

برايتان در تمام مراحل زندگي ارزوي موفقيت و سرفرازي دارم



التماس دعا ..... يا علي مدد

 
At February 06, 2007 4:24 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام
متاسفم برات که اینقدر واست کلاس میزازی منوبگوکه شما را لینک کردم درخت هر چه پر بارتر باشه افتاده تر وسر به زیر تراست

 
At February 06, 2007 6:17 PM, Blogger **maryam said...

ببخشید؟ متوجه نشدم! اتفاقی افتاده؟؟؟

 
At February 06, 2007 8:04 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام
خواندم
تشریف بیارین از اون ورا

 
At February 07, 2007 7:27 AM, Blogger **maryam said...

!مصطفی ادرسی ننوشتی

 
At February 07, 2007 9:28 AM, Anonymous Anonymous said...

ياحق
اللهم عجل لوليك الفرج
سلام مريم جان
خوبيد؟
مثل هميشه شعر زيبايي انتخاب كردي... عكس ها هم كه فوق العاده ن....
پيروز باشي
حق نگهدارت

 
At February 08, 2007 2:41 AM, Anonymous Anonymous said...

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد
-------------------------------
سلام زیبا بود هم عکسش که کاره خودته هم شعرش که کاره حافظه
H2O

 
At February 09, 2007 7:53 AM, Anonymous Anonymous said...

سلام. عکس و متن این دفه خیلی قشنگ و ناز بود.انشاالله همیشه شاد و سلامت ببینمتون

 
At February 09, 2007 1:43 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام
مثل همیشه قشنگ بودبخصوص که دریایی هم بود عکست
با اجازت این عکس را هم ذخیره کردم

موفق باشی
یا علی

 
At February 09, 2007 5:41 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام
براستی بهره ما از این اقیانوس چقدر است؟
.
مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم.
.
جاری باشید
یاحق

 
At February 12, 2007 8:22 AM, Anonymous Anonymous said...

ملامت گو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی
salam
migam blogspot ham baraye khodesh alami daare haa !
aslan ba javesh ashena nistam , ye kam diir bahash ertebat bargharar kardam !
omidvaram ke yadetoon nare be gharibe sar bezanid !
moafagh bashid .
yaa hagh

 
At February 12, 2007 8:39 AM, Blogger mousavi said...

hi ilu h2o

 
At February 12, 2007 1:54 PM, Anonymous Anonymous said...

سرانجام پنجره ات باز شد.خونه اي مريم جان.يا تورفتي تو مه داري قدم مي زني.
پشت تخته سنگ ها چه خبر.پري دريايي،چيزي ...؟
تازه امروز موسيقي را شنيدم .

 
At February 13, 2007 12:58 AM, Anonymous Anonymous said...

رفیق!
زندگی خیلی زود
ما را شبیه هم می کند.
در خستگی شبهایمان و خواب آلودگی روزهامان.
تمام حرف های بزرگ بی هوده است
اگر نتوانی در برابر این جبر ناگریز به زیستن دوام بیاوری.
این جبر به تحصیل، این به جبر به کار، این جبر به خرید مسکن با وام.
آدمها را تنها با آرزوهاشان نمی سنجند...
حالا هر روز و هر روز طنین کلمات زیبا و زیبایی اندیشه های درخشان و صاحبانشان برایم بی رنگ می شود. زمان ما را خیلی زود شبیه هم
می کند. وقتی از خستگی نایی برای آموختن هیچ چیز تازه ای نداریم.


سلام علی عطشان عند الفرات
.
.
.

 
At February 13, 2007 1:02 AM, Anonymous Anonymous said...

باور نمی کردم
لاله های بنفش روی میز
یکباره مرده بودند
یکباره و من باور نمی کردم
مثل مرگ را که ما با باور نمی کنیم. مثل زندگی را که ما باور نمی کنیم
و لاله هایم صبح که من از راه رسیدم،
وقتی که من نبودم یکباره مرده بودند...
همه شاخه ها خمیده و پلاسیده خم شده بودند
و من باز باور نکردم
همانجا ماندند تا عصر
نخواستم فکرکنم که گلهایم دیگر نیستند.
که گلهایم چیزی شده اند
ش که گفت خندیدم. :...مگه می شه؟!
هنوز باورم نمی شود
گلهای تشنه و خمیده من،
آب را که دیدند آرام آرام جلوی چشمان خودم حرکت کردند
به آهستگی. تکان خوردند
بلند شدند. جان گرفتند و زنده شدند.
ما برای فهمیدن مرگ،
مثل زندگی خیلی کوچکیم
و زندگی مثل مرگ،
آرام آرام وجود خودش را در میان ناباوریهای ما به ما اثبات می کند. ما هنوز باور نکرده ایم
که زنده ها می میرند و مرده ها زنده می شوند. که او زنده ها را می میراند و مرده ها را زنده می کند
و
می تواند
که هر چیز رفته ای را برگرداند
ما باور نمی کنیم
اما او اگر بخواهد تمام چیزهای رفته بر می گردند
و تمام مرده ها زنده می شوند
و بهار...
یعنی همین.

 
At February 13, 2007 4:03 AM, Anonymous Anonymous said...

مریم خانم عزیز ! سلام
خوبی ؟
از دیدن کامنتت خیلی خوشحال شدم . ممنونم
خدا رو شکر که تونستم من هم کامنت بذارم .
ببخشید که نتونستم زود به زود سر بزنم
خیلی وقته شما رو ندیدم .من هم امیدوارم ببینمتون .
متاسفانه من مدتهاست که وقتی ان میشم تو آف هستی خواهش میکنم زمانی رو تعیین کن و یه روز قبلش برام پیغام بذار( با توجه به تطبیق ساعت )
موفق باشی . در پناه خدا
به امید دیدار
التماس دعا

 
At February 13, 2007 8:06 AM, Blogger **maryam said...

اقا ساسان ممنون که جواب کامنتمو دادی.کاری که داشتم در مورد وبلاگ امانتی دوستتون بود که خودم ازش پرسیدم.دیگه هیچی . موفق باشید.تشکر که وقت گذاشتین

 
At February 13, 2007 4:06 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام مریم نازنین . عکس فضا و حس و حالی واقعا عالی دارد و آدمی را با خود به عرش می برد . تفسیرت بر آن نیز فوق العاده بود .
در این قفس نه سزای چو من خوش الحانیست / روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

بدرود

 
At February 13, 2007 10:58 PM, Anonymous Anonymous said...

به زودي ميام...

 
At February 14, 2007 6:54 AM, Anonymous Anonymous said...

سلام
بيت فوق العاده زيباييه
پيروز باشي

 
At February 17, 2007 8:02 AM, Anonymous Anonymous said...

سلام
شرمنده كه زودتر نتونستم بهت سر بزنم. از وقتي برگشتم خيلي گرفتار بودم. يك مسافرت يك روزه ديگه هم براي كارم داشتم كه اصلا نشد ديگه... حالا كه اومدم. ديگه اخم نكن
الآن هرچي به ذهنم فشار ميارم بيت بعديش يادم نمياد كه ابراز وجودي بكنم. خودت باز هم ببخش
يا علي

خواهي نشوي رسوا

 
At February 17, 2007 3:16 PM, Anonymous Anonymous said...

همیشه بهترینیh2o

 
At February 17, 2007 5:41 PM, Anonymous Anonymous said...

به نام حضرت دوست



یاد باد آنکه صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار و نبودیم و خدا با ما بود



در پناه حضرت دوست

 
At February 17, 2007 10:16 PM, Anonymous Anonymous said...

سلام علیکم...
تا وقتی که پای عکسهاتون کپی رایت نزده بودید، نمی دانستم که این عکس های زیبا رو خودتون می گیرید!
و باعرض شرمندگی باید عرض کنم که حتی نمی دونستم که در استرالیا زندگی می کنید!!
طبیعت بسیار بسیار زیبایی است.. دریغا که سهم ما از این طبیعت خداوندی هیچ است!!!؟
اشعاری هم که می نویسید حقیقتا زیباست.. که نشان از آن دارد که به زبان فارسی بسیار علاقمندید..
موفق باشید.
خدا یار و نگهدارتان

 

Post a Comment

<< Home