یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود

وزلب ساقی شرابم در مزاق افتاده بود

**

از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب

رجعتی میخواستم، لیکن طلاق افتاده بود

***

در مقامات طریقت هر کجا کردیم سیر

عاقبت با نظربازی فراق افتاده بود

**

ساقیا جام دمادم ده که در سیر طریق

هر که عاشق وش نیامد در نفاق افتاده بود

***

نقش میبستم که گیرم گوشه ای زان چشم مست

طاقت صبر از خم ابروش طاق افتاده بود

**

ای معبر مژده ای فرما که دوشم آفتاب

در شکر خواب صبوحی هم وثاق افتاده بود

***

حافظ آن ساعت که این نظم پریشان مینوشت

طایر فکرش به دام اشتیاق افتاده بود